Als wij samenkomen

In vele gemeenten binnen de zogenaamde gereformeerde gezindte, wordt nog
steeds dankbaar gebruikgemaakt van de klassiek gereformeerde opzet van de
liturgie zoals die vorm kreeg in de Reformatie. Intussen zijn we bijna vijf
eeuwen verder. Dat heeft een grote verscheidenheid aan vormen en gebruiken met
zich meegebracht. In nogal wat gemeenten is de verlegenheid en spanning met
liturgische veranderingen merkbaar. Velen willen verandering, maar: wie aan de
liturgie komt, komt aan iets wezenlijks, aan de geloofsbeleving zelf!
Dit
boek richt zich vooral op de hedendaagse gang van zaken 'als de gemeente
samenkomt' in gereformeerde zin. Waarom doen we dingen zo? Kan het ook anders
en hoe groot is de ruimte dan of wat zijn de mogelijkheden? Wat is wezenlijk
voor een gereformeerde liturgie?
De auteurs geven geen kritiekloze
verdediging of louter historische beschrijving. Vanuit het gebruik van en de
liefde voor deze liturgie nodigen ze uit tot bezinning en verdieping, waarbij
vooral gemeenteleden weer de plaats krijgen die ze toekomt: zij zijn het die
'samenkomen' en die deze samenkomst, een ontmoeting met God, gestalte geven. Er
valt dan veel te beleven in de gereformeerde liturgie.