Crisis en catastrofe

Het historische onderzoek naar rampen en rampverwerking heeft de laatste jaren een hoge vlucht genomen. Door de dreiging van klimaatrampen en pandemieën groeit het besef dat rampen een grote en vaak blijvende invloed hebben op de ontwikkeling van lokale en nationale gemeenschappen. In de periode 1750-1940 deden zich ook tal van rampen voor die de Nederlandse samenleving raakten. Denk bijvoorbeeld aan de Leidse buskruitramp van 1807, de verschillende cholera-uitbraken en de grootschalige overstromingen in het rivierengebied. Ook in de koloniën waren rampen als vulkaanuitbarstingen en watersnoden terugkerende fenomenen. En dan waren er nog grote internationale rampen zoals de aardbeving in Lissabon van 1755, de ondergang van de Titanic in 1912 en de Spaanse Griep in 1918. Crisis en catastrofe: de Nederlandse omgang met rampen in de lange negentiende eeuw gaat in op de invloed van deze catastrofes op het geloof in God, solidariteit en liefdadigheid, en lokale en nationale identiteitsvorming. Ook is er aandacht voor de culturele representatie van rampen in literatuur, schilderijen en gedenkboeken.