Je kan tenminste zwanger worden

Ongeveer één op de vijf vrouwen maakt een miskraam mee. Toch wordt hier weinig over gepraat. Nannette Poortinga is zo'n vrouw en doorbreekt het zwijgen. Ze geeft dit onzichtbare verlies woorden, deelt de dingen die ze van zichzelf niet mag denken. Over schuldgevoel, irritatie naar vrouwen bij wie het wel zomaar lukt om zwanger te worden en een gezond kind te baren, frustratie naar onhandige gynaecologen en het gevoel dat je krijgt als je met lege handen bij een heel klein grafje staat. Een boek over hoe je met jezelf om kan gaan als je best doen niet blijkt te werken, om te leren leven en lachen na een miskraam. Op zoek naar hoop en humor, en de rust vinden in toegeven dat het niet goed gaat.