Het liefdesbegrip bij Augustinus

Amor mundi, ‘liefde voor de wereld’, dat zijn de woorden waarin het denken van Hannah Arendt zich laat vangen, dat is wat dit denken bewoog. Amor mundi, dat behelst bij Arendt de zorg om de pluraliteit, de bereidheid om samen te leven met andersdenkenden en vreemden met wie we de wereld delen. Maar die amor mundi is er niet zomaar, die komt niet uit de lucht vallen, sterker nog: veel reden geeft die mundus, die wereld niet om haar lief te hebben, zeker niet voor
Hannah Arendt, de Joodse vluchtelinge voor het naziregime, de schrijfster van The Origin of Totalitarianism en Eichmann in Jerusalem, boeken waarin het woord liefde niet of nauwelijks voorkomt. Waar haalt Hannah Arendt die liefde dan vandaan?